Stara mapa Atlanty przedstawia ewolucje miasta Atlanta. Ta historyczna mapa Atlanty pozwoli Ci podróżować w przeszłość i w historię Atlanty w stanie Georgia - USA. Starożytna mapa Atlanty jest do pobrania w formacie PDF, do druku i za darmo.

Historia Atlanty sięga roku 1836, kiedy to Georgia postanowiła zbudować linię kolejową do środkowo-zachodniej części Stanów Zjednoczonych i wybrano miejsce, które miało być punktem końcowym linii, jak pokazano na historycznej mapie Atlanty. Palik oznaczający założenie "Terminus" został wbity w ziemię w 1837 roku (zwany Zero Mile Post). W 1839 roku wybudowano tam domy i sklep, a osada rozrastała się. W latach 1845-1854 linie kolejowe przybyły z czterech różnych kierunków, a szybko rozwijające się miasto stało się węzłem kolejowym dla całych południowych Stanów Zjednoczonych. Podczas amerykańskiej wojny secesyjnej Atlanta, jako węzeł dystrybucyjny, stała się celem wielkiej kampanii Unii, a w 1864 roku wojska generała Shermana podpaliły i zniszczyły majątek miasta oraz budynki, z wyjątkiem kościołów i szpitali.

Po wojnie liczba ludności szybko rosła, podobnie jak produkcja, a miasto zachowało swoją rolę węzła kolejowego. W 1886 roku powstała tu Coca-Cola, która rozrosła się w światowe imperium z siedzibą w Atlancie. Elektryczne tramwaje pojawiły się w 1889 roku, a miasto dodało nowe "przedmieścia tramwajowe". W latach 1865 - 1885 powstała elita miasta, a pomimo pozbawienia praw obywatelskich i późniejszego wprowadzenia prawa Jima Crowa w latach 1910, powstała dobrze prosperująca czarna klasa średnia i wyższa. Na początku XX wieku "Słodka" Auburn Avenue była nazywana "najlepiej prosperującą murzyńską ulicą w kraju". W latach 50. czarni zaczęli wprowadzać się do dzielnic miasta, które wcześniej trzymały ich na uboczu, a pierwsze autostrady w Atlancie umożliwiły dużej liczbie białych przeprowadzkę i dojazdy z nowych przedmieść. Atlanta była domem dla Dr. Martina Luthera Kinga, Jr. i głównym ośrodkiem Ruchu Praw Obywatelskich, jak widać na historycznej mapie Atlanty. Desegregacja następowała etapami w latach 60-tych. Slumsy zostały zrównane z ziemią, a nowy Urząd Mieszkaniowy Atlanty zbudował publiczne projekty mieszkaniowe.

Od połowy lat 60. do połowy lat 70. otwarto dziewięć podmiejskich centrów handlowych, a dzielnica handlowa w centrum miasta podupadła (patrz mapa historyczna Atlanty). Ale tuż na północ od niej wyrosły lśniące wieżowce biurowe i hotele, a w 1976 roku nowe Georgia World Congress Center zasygnalizowało wzrost znaczenia Atlanty jako głównego miasta kongresowego. W 1973 roku miasto wybrało swojego pierwszego czarnego burmistrza, Maynarda Jacksona, a w kolejnych dekadach czarni liderzy polityczni z powodzeniem współpracowali z białą społecznością biznesową, aby promować rozwój biznesu, jednocześnie wzmacniając pozycję czarnych firm. Od połowy lat 70. do połowy lat 80. zbudowano większość systemu szybkiego tranzytu MARTA. Podczas gdy przedmieścia szybko się rozwijały, znaczna część historycznego miasta uległa degradacji, a miasto straciło 21% populacji w latach 1970-1990. W 1996 roku Atlanta była gospodarzem Letnich Igrzysk Olimpijskich, dla których wybudowano nowe obiekty i infrastrukturę. Rodzinne linie lotnicze Delta nadal się rozwijały, a w latach 1998-9 lotnisko w Atlancie było najbardziej ruchliwym lotniskiem na świecie. Od połowy lat 90-tych, gentryfikacja dała nowe życie wielu dzielnicom miasta. Spis ludności z 2010 r. wykazał, że czarni opuszczają miasto, biali przenoszą się do miasta, a obszar metropolitalny jest znacznie bardziej zróżnicowany, przy czym największy wzrost odnotowano na przedmieściach na jego zewnętrznych krańcach.

Atlanta vintage map give a unique insight into the history and evolution of Atlanta city. Ta zabytkowa mapa Atlanty z jej antycznym stylem pozwoli Ci podróżować w przeszłość Atlanty w stanie Georgia - USA. Mapa zabytkowa Atlanty jest do pobrania w formacie PDF, do druku i za darmo.

Region, w którym powstała Atlanta i jej przedmieścia, był pierwotnie terytorium rdzennych Amerykanów z plemienia Creek i Cherokee. W 1813 r. Creekowie, którzy zostali zwerbowani przez Brytyjczyków do pomocy w wojnie 1812 r., zaatakowali i spalili Fort Mims w południowo-zachodniej Alabamie, o którym mowa na zabytkowej mapie Atlanty. Konflikt rozszerzył się i stał się znany jako wojna Creek. W odpowiedzi Stany Zjednoczone zbudowały szereg fortów wzdłuż rzek Ocmulgee i Chattahoochee, w tym Fort Daniel na szczycie Hog Mountain w pobliżu dzisiejszej Daculi w stanie Georgia oraz Fort Gilmer. Fort Gilmer znajdował się obok ważnego indiańskiego miejsca zwanego Standing Peachtree, nazwanego tak na cześć dużego drzewa, które prawdopodobnie było sosną (nazwa odnosiła się do smoły lub soku, który z niego wypływał). Słowo "smoła" zostało błędnie zrozumiane jako "brzoskwinia", stąd nazwa miejsca. Miejsce to tradycyjnie oznaczało miejsce spotkań rdzennych Amerykanów na granicy między ziemiami Creeków i Cherokee, w miejscu, gdzie Peachtree Creek wpada do Chattahoochee. Fort został wkrótce przemianowany na Fort Peachtree.

W 1830 roku powstał zajazd, który był znany jako Whitehall z powodu niezwykłego faktu, że był pomalowany białą farbą, podczas gdy większość innych budynków była z mytego lub naturalnego drewna, jak pokazano na zabytkowej mapie Atlanty. Później Whitehall Street została zbudowana jako droga z Atlanty do Whitehall. Obszar Whitehall został przemianowany na West End w 1867 roku i jest najstarszą istniejącą nienaruszoną wiktoriańską dzielnicą w zabytkowej Atlancie. W 1835 r. niektórzy przywódcy narodu Czirokezów scedowali swoje terytorium na rzecz Stanów Zjednoczonych bez zgody większości Czirokezów w zamian za ziemię na zachodzie na mocy traktatu z New Echota, co doprowadziło do powstania Szlaku Łez. W 1836 roku Zgromadzenie Ogólne Georgii przegłosowało budowę Kolei Zachodniej i Atlantyckiej, która miała zapewnić szlak handlowy na Środkowy Zachód. Początkowo trasa miała przebiegać z Chattanoogi do miejsca zwanego po prostu "Terminus", położonego gdzieś na wschód od rzeki Chattahoochee, która ostatecznie miała zostać połączona z Georgia Railroad z Augusty oraz Macon and Western, która biegła z Macon do Savannah.

Pierwsze pociągi towarowe i pasażerskie Georgia Railroad z Augusty na wschód przybyły we wrześniu 1845 roku i w tym samym roku został otwarty pierwszy hotel, Atlanta Hotel, jak widać na zabytkowej mapie Atlanty. W 1846 roku, druga linia kolejowa, Macon & Western (pierwotnie "Monroe Railroad"), ukończyła tory do Terminus, łącząc małą osadę z Macon i Savannah na południowym wschodzie. Miasteczko zaczęło wtedy rozkwitać. Pod koniec 1846 roku otwarto hotel Washington Hall. Do 1847 roku liczba mieszkańców wzrosła do 2500 osób. W 1848 roku wybrano pierwszego burmistrza, popełniono pierwsze zabójstwo i zbudowano pierwsze więzienie. Nowa rada miejska zatwierdziła budowę drewnianych chodników, zakazała prowadzenia działalności gospodarczej w niedziele i wyznaczyła szeryfa miejskiego. W 1849 roku wybudowano trzeci i największy hotel Atlanta w stylu antebellum, Trout House, a Daily Intelligencer stał się pierwszą dobrze prosperującą gazetą codzienną w mieście. W 1850 roku założono cmentarz Oakland Cemetery na południowy wschód od miasta, gdzie stoi do dziś.